Schildpadden en Ayurveda..

De 26e was het tijd voor mijn tweede Ayurvedische behandeling, maar eerst had ik nog een druk ochtendprogramma bedacht.
Eerst ging ik vroeg in de ochtend naar de lokale markt waar het, zoals altijd op de markt, belachelijk idioot druk was. Tel hierbij op dat het al ongeveer 35 graden was, dat iedereen door elkaar schreeuwt om zijn waren aan te prijzen en dat er ook een deel van de markt was ingericht als vismarkt (heerlijke geuren bij deze hitte...) waarbij uiteraard niks gekoeld werd en je zal begrijpen dat ik 't na een klein rondje wel gezien had :)!

Ik heb nog even verwonderd staan kijken bij de meneer die goudvissen verkocht (hangend in een plastic zakje in de zon) en ben vervolgens naar het opvangcentrum voor schildpadden gegaan. Eigenlijk meer een kraamkliniek, ooit opgericht door Victor Hasselblad. Er is een grote zandbak waar hoopjes schildpadden eieren liggen begraven. Mensen kunnen deze eieren naar de kraamkliniek brengen tegen een klein bedrag. Dit voorkomt dat ze in een restaurant belanden of dat ze worden opgegraven door varanen. Als de kleine schildpadjes uit het ei zijn gekomen, worden ze in een enorm bad water gezet, zodat ze veilig kunnen groeien. Als ze groot genoeg zijn, worden ze op het strand weer uitgezet. Dit gebeurt in de avond, zodat de vogels ze minder goed kunnen zien en ze dus niet alsnog voer worden.

De opvang had ook een aantal baden met zieke of gewonde schildpadden, zo waren er een aantal die een of meer poten misten (bootschroef) of waar een grote hap uit 't schild was. Deze beesten kunnen niet meer overleven in zee en worden liefdevol opgevangen bij dit centrum. Ik heb een klein schildpadje kunnen vasthouden en mennn wat zijn die schattig!! Had er zo wel een paar mee willen nemen. Erg leuk om op de rand van 't bad te zitten en te kijken naar al het gekrioel van die kleine beestjes.

Hierna was het tijd voor serieuzer zaken: een bezoek aan t tsunami museum en het beeld, geschonken door Japan. Het is een enorm boeddha beeld, 30 meter hoog, zo hoog als de hoogste golf tijdens de tsunami. Het is onmogelijk voor te stellen wat de mensen hier hebben doorgemaakt die kerstdag in 2004. In het museum hingen zeer confronterende foto's en tekeningen, gemaakt door kinderen om alle gebeurtenissen beter te verwerken. Heftig. Met een brok in m'n keel en heel stil kwam ik weer naar buiten. Ze zijn bang voor een nieuwe tsunami in juni dit jaar. Daarom zijn ze bezig om de dijken langs zee wat op te hogen en is er nu een goedwerkend tsunami alarm. Als je langs de kust rijdt, zie je nog veel gehavende huizen en gebouwen staan. Vaak waren deze huizen het bezit van iemand die is omgekomen of vermist is geraakt tijdens de vloedgolf. De huizen blijven leegstaan en worden naar 't schijnt ook niet verkocht.

Na deze indrukwekkende ochtend, was het tijd voor mijn tweede sessie in de Ayurvedische kliniek. Ik had weer geen idee wat me te wachten stond. Het begon weer met een hoofdmassage, schoudermassage, lichaamsmassage (blijft apart om door twee mensen tegelijk gemasseerd te worden..) en vervolgens haalde ze een soort bak naar zich toe die aan t plafond hing. Oké... Ze zei iets van "shirodhara" en "close eyes", maar dat was niet echt verhelderend..

Uiteindelijk begreep ik het: shirodhara is het opgieten van warme olie op het voorhoofd, ongeveer een half uur, in heel langzaam tempo. Ik had de reclames overal al gezien en was heel benieuwd! Ontzettend ontspannend en rustgevend was het, viel zelfs bijna in slaap erbij. Heerlijk!! Dit schijnt dan ook precies het beoogde effect te zijn. Minder fijn was het feit dat de olie drie of vier uur moest intrekken in mijn haar. Daarom kreeg ik een groene doek om m'n hoofd gebonden en liep ik weer voor gek de vier uur erna. Ik mocht hierna nog in 't mij nu welbekende smoezelige bad met het zwarte "herbal water" en hierna was ik ready to go. Met druipend oliehoofd ben ik door de bloedhitte terug gelopen naar mijn fijne strandhotel voor een koude cocktail en mijn eerste kruidenpillen die op me lagen te wachten..